Door Patrick Gregoor
Vanmorgen op tijd m’n bedje uit, het was tijd voor mijn 1ste wedstrijd van 2020 de trappenmarathon! Daar aangekomen weer een heerlijk sfeertje, top georganiseerd met de nodige maatregelen en uiteraard bekende gezichten! Met 0,00 wedstrijd ritme begon ik om 9.00uur samen met 13 andere aan de marathonafstand.
Doordat het rondje 50 meter korter was gemaakt ivm corona maatregelen kregen we van de organisatie gratis 2 extra rondes erbij . 44 keer omhoog dus, 42,2km, 3500 hoogtemeters, 22.000 traptredes. Ik begon lekker maar natuurlijk veel te snel, vanaf het begin plek 2 weten te bemachtigen en Zac Freudenberg direct moeten laten gaan, die kerel is niet bij te houden. Het begin continu rond de 6,5 minuut per kilometer kunnen lopen, maar vanaf rondje 20 moest ik toch flink inleveren, de kramp schoot door mijn hele benen heen en kreeg ik ook niet echt weg . Ik heb tussen ronde 25 en 30 nog overwogen om uit te stappen maar ik heb toch door weten te zetten 🏻. Ondertussen kwam nummer 3 steeds dichterbij en liep opeens op 4min achter mij en dat gaf mij kracht waardoor ik mijn voorsprong weer wist uit te breiden naar > 1 ronde. Die plek 2 wilde ik niet meer afgeven! Ondertussen was ook mijn gezinnetje aangekomen en kwam zelfs Danyel Breuls nog even naar de trap, zij, alle andere deelnemers en de organisatoren hebben mij uiteindelijk naar die finish weten te supporten en uiteindelijk heb ik toch nog een gat met nummer 3 weten te maken van 10 minuten. Ik was blij dat ik die finishlijn, de rode loper mocht betreden en die gave medaille om mijn nek kreeg gehangen! Trots op deze prestatie want het was enorm zwaar, erg warm en afzien!
Resultaat plek 2 🥈in 5:54 minuten 🏻 en een (Wilhelmina)berg spierpijn thanx
Lees ook het artikel in Runnersworld